Roos (wilde)  – Rosa canina L./Rosa damascena/Rosa mosqueta/Rosa centifola/Rosa rubiginosa

De wilde Roos is inheems in gematigde streken ( onder andere zuidelijke Europa). Er zijn zo’n 100 wilde soorten en talloze gekweekte.  Bij ons bekende wilde soorten zijn de hondsroos ( Rosa canina) en de egelantier ( Rosa rubiginosa).

Het zijn bladverliezende, halfgroen blijvende struiken, waar rond juni bloemen aan komen, gevolgd door oranjerode rozenbottels, die zaadjes bevatten.

Wereldwijd kent de Roos een lange gebruiksgeschiedenis. In Egypte vond men bij opgravingen rozenkransen uit de 2^e eeuw. Zowel de Grieken als Romeinen hielden van rozen. Ze werden gekweekt voor de Rozenblaadjes bij feestelijkheden, voor parfums en cosmetica en remedies op basis van de hondsroos. In de tijd van Karel de Grote werd de Roos het symbool voor de liefde.

In de volksgeneeskunde werden verschillende delen van de Roos medicinaal ingezet, maar vooral de rozenbottels, bij griep en verkoudheden. De zure rozenbottels werden al als fruit gegeten, tot men voor de Tweede Wereldoorlog ontdekte dat de rozenbottels van de hondsroos rijk zijn aan vitamine A, B en zeer rijk aan vitamine C. Toen begon men ze te verwerken tot medicinale siroop.

De rozenbottel is een van de rijkste bronnen van vitamine C en bevat daarnaast veel carotenoïden, die de rode kleur veroorzaken. Rozenbottels worden gedroogd voor thee en verwerkt tot siropen en elixers.

Uit de zaden van de rozenbottel komt een bijzondere plantaardige olie. Deze rozebottelzaadolie komt meestal uit Chili, waar veel rozen in het wild groeien. Winning van deze olie is een arbeidsintensief proces met een lage opbrengst, omdat de zaadjes maar zo’n 10% olie bevatten. Koudgeperste en ongeraffineerde rozenbottelzaadolie  is diepgeel tot oranje van kleur met een sterke geur. Omdat de bewaartijd erg kort is, wordt veel rozenbottelzaadolie geraffineerd. Dan wordt deze is helder en geurloos. De olie bestaat voor 80% uit onverzadigde vetzuren ( linolzuur, alfalinoleenzuur). Wat ongeraffineerde, koudgeperste rozenbottelzaadolie  therapeutisch zo interessant maakt is,  ( naast de carotenoïden, vitamine A,E en C, mineralen) het  transretinolzuur. Dit is een vitamine A zuur dat voor een belangrijk deel de uitzonderlijke eigenschappen van rozenbottelzaadolie bepaalt: Huid herstellend, huid genezend, huidverzachtend ( vooral op littekenweefsel), vermindering van pigmentvlekken en rimpelbestrijding.

Uit de bloemblaadjes van de Roos wordt etherische olie en rozenhydrolaat (rozenwater) gewonnen. De meest beroemde (etherische) rozenolie is die van de Damsacusroos uit Bulgarije. Deze wordt het meest gewaardeerd om haar geur en in dure parfums verwerkt. Etherische rozenolie is zeer kostbaar en wordt vaak vervalst met andere (goedkopere) etherische oliën. Gedestilleerde rozenolie en rozenhydrolaat zijn zeer complex en rijk van samenstelling, hebben een brede werking en zijn niet chemisch in een laboratorium na te maken. Daarom zijn veel bij drogisterijen verkochte synthetische rozenwaters niet vergelijkbaar met natuurlijk rozenwater. Natuurlijk Rozenwater  heeft een  tonifiërende en verzachtende werking op de huid

Rozenbottelzaadolie is onderdeel van Synergie uit de natuur Gezichtsolie Verwen, Gezichtscrème voor dames en Rozencrème.

Rozenhydrolaat is onderdeel van Synergie uit de natuur Gezichtscrème voor dames, Rozencrème, Crème voor de droge en gevoelige huid.